Άλλο η αγάπη για την ομάδα κι άλλο η κοροϊδία

Του ΝΙΚΟΥ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο σοβαρότερος λόγος για τον οποίο ο Αλαφούζος βάζει λυτούς και δεμένους για να ρίξει τον Παναθηναϊκό στα μαλακά μετά τα επεισόδια του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό είναι για να μην προσφέρει εντελώς κατεστραμμένη ομάδα σ εκείνους που έβαλε στο μάτι και θέλει για συνεταίρους του στην ΠΑΕ. Καταλαβαίνει ότι αν μείνει μόνος από δω και στο εξής, είναι τελειωμένος. Ετσι ετοιμάζεται να ξεκινήσει την αναζήτηση κορόιδων που θα ήθελαν να βάλουν τα λεφτά τους στην ομάδα, για να παριστάνει ο ίδιος τον πρόεδρο.

Πιστεύει, λοιπόν, ότι αν ξαναγίνει το ματς με τον Ολυμπιακό και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, θα έχει σώσει τη χρονιά, αφού χωρίς την αφαίρεση βαθμών θα καταφέρει να πλασαριστεί σε όσο τον δυνατόν καλύτερη θέση στα πλέι οφ του καλοκαιριού. Ετσι, με τυράκι την πιθανότητα συμμετοχής στους ομίλους του Champions League, νομίζει ότι θα μπορέσει να βάλει στο κόλπο τους άλλους εννέα για να στήσει την εποχή της νέας πολυμετοχικότητας.

Βέβαια, οι μελλοντικοί του συνεταίροι είναι μάλλον «εξυπνότεροι» από τον ίδιο. Κανένας -τουλάχιστον από τους πρωτοκλασάτους- δεν έχει διάθεση να σπρώξει τα ωραία του 300 χιλιάρικα για να είναι ο Αλαφούζος το αφεντικό.
Θα δεχτεί, για παράδειγμα, ο Πατέρας να μετέχει χωρίς να έχει πρώτο ρόλο; Μάλλον απίθανο. Ο Γιαννακόπουλος; Ούτε να το συζητάμε. Τότε ποιος; Ο… Πολέμης; Γιατί όπως και να το κάνουμε, άλλο η αγάπη για τη ομάδα κι άλλο η στεγνή κοροϊδία.

Το σχέδιο ακούγεται αδιέξοδο. Εδώ δεν καρποφόρησε σε εποχές παχιών αγελάδων και με δυνατότερους παίκτες. Πόσο μάλλον τώρα. Από την άλλη όμως καμένη για καμένη είναι και η «Παναθηναϊκή Συμμαχία». Πουθενά φως…