Καιρός να επιλέξεις το πλάνο που θέλεις να ακολουθήσεις!!!
Η λέξη προγραμματισμός είναι άγνωστη για τον Παναθηναϊκό συνολικά. Και αν φαινόμενο αυτό το βλέπαμε στο ποδόσφαιρο, τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε την ίδια λογική και στο μπάσκετ.
Δυστυχώς για άλλη μια χρονιά έπρεπε να φτάσουμε στο σημείο, να είμαστε με την πλάτη στον τοίχο για πράξουμε τα αυτονόητα. Η ελλείψεις στο ρόστερ ήταν ορατές από όλους εκτός από τους Διοικούντες που τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν. Δεν έχουν ξεκαθαρίσει και οι ίδιοι μέσα τους τι ακριβώς θέλουν να κάνουν.
Θέλουν μια ομάδα ανταγωνιστική για άμεσα αποτελέσματα, ή θέλουν μια ομάδα να αναδείξει παίχτες και να γίνει ανταγωνιστική σε 2-3 χρόνια?? Αν θέλουν το πρώτο μάλλον άργησαν και τώρα τρέχουν πανικόβλητοι. Δεν γίνεται να φτάνεις σε αυτό το σημείο και να χρειάζεσαι τόσες αλλαγές στο ρόστερ. Δεν γίνεται σε ένα μαραθώνιο να έχεις απαιτήσεις, και να έχεις ενεργό ρόστερ 7-8 παιχτών όταν οι ανταγωνιστές έχουν 12-14 παίχτες.
Γνωρίζεις ότι παιχνίδια είναι πολλά και θα υπάρξει κόπωση-τραυματισμοί και η ομάδα θα ξεμείνει από λύσεις. Δεν γίνεται να περιμένεις να έρθεις με την πλάτη στο τοίχο για να ενισχυθείς. Είναι φανερό ότι ο σχεδιασμός είναι λάθος. Αν θέλεις να ακολουθήσεις το δεύτερο δεν είναι δυνατόν να μην δίνεις χρόνο συμμετοχής σε νέους παίχτες και να παίζουν συνεχώς αυτοί που είναι στη δύση της καριέρα τους.
Θα αναφέρω το παράδειγμα Παπαγιάννη που μπήκε στο παρκέ και γύρισε το παιχνίδι με την ΑΕΚ, και από τότε εξαφανίστηκε. Και ακόμη αν αυτό είναι το πλάνο σου και δεν το ακολουθεί ο προπονητής, τότε επέλεξες λάθος προπονητή και τον αλλάζεις. Φανερό είναι επίσης ότι ο κ Τζόρτζεβιτς έχει κάνει λάθος επιλογές στη στελέχωση του ρόστερ.