Ο πιο μάγκας Πρόεδρος στην ιστορία του ποδοσφαίρου!
Γράφει ο Λάμπρος Γκαραγκάνης.
Η κριτική στο «τριφύλλι», για αδιευκρίνιστους λόγους, περιορίζεται στο αγωνιστικό σκέλος. Η κεφαλή των «πράσινων» δεν φέρει, μάλλον, καμία ευθύνη για το χάος που επικρατεί και βασιλεύει. Για τη σμίκρυνση του Παναθηναϊκού σε όλα τα επίπεδα… Είναι τόσο μεγάλες οι διοικητικές ευθύνες που προκαλεί πολλαπλά ερωτηματικά γιατί κανείς δεν ασχολείται! Το ζήτημα είναι πώς υφίσταται ένα μέρος του κόσμου – δυστυχώς σημαντικό – που απέχει.
Δεν νοιάζεται πια για το τι συμβαίνει από πόνο και απέχθεια. Έτσι ο Γιάννης Αλαφούζος αντί να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και να χρειάζεται ν΄ απολογείται, μάλλον απολαμβάνει το απυρόβλητο. Μαγκιά από τη μία… Αν και η κατάσταση είναι φθοροποιός για τον παναθηναϊκό οργανισμό. Στο διάστημα της διοίκησής του μπήκαν στο λεξιλόγιο του συλλόγου, όσον αφορά το ιδιοκτησιακό, έννοιες όπως οι offshore εταιρίες.
Άγνωστες ως τότε και αταίριαστες με το ύφος της Παναθηναϊκής Συμμαχίας που όταν ιδρύθηκε διακήρυττε τη διαφάνεια και τη λαϊκή κυριαρχία. Ο Ολυμπιακός πλουτίζει από το Τσάμπιονς Λιγκ, συσσωρεύει τους πιο εύκολους τίτλους της ιστορίας του, η «Θύρα 13» είναι κλειστή και ρεκόρ προστίμων όλα αυτά τα χρόνια έχουν εξαντλήσει οικονομικά τον Παναθηναϊκό.
Η βαθμολογική θέση του, επίσης, είναι αταίριαστη με το βεληνεκές του, η εγκατάλειψη του πλάνου Ελλήνων παικτών έχει δημιουργήσει δεδομένα επιζήμια για το μέλλον, οι Ακαδημίες διαλύθηκαν ουσιαστικά, τον χαμένο χρόνο αυτό για την ομάδα οι αντίπαλοι ξεπέρασαν τα προβλήματά τους και μεγάλωσαν, την ώρα που κατάντησε ο Παναθηναϊκός κέντρο αποκατάστασης τραυματιών ποδοσφαιριστών.
Στην Ευρώπη το μόνο brand name με πραγματικές επιτυχίες κορυφαίου επιπέδου διαλύεται, ο Ολυμπιακός βγάζει χαρτζιλίκι από το υστέρημα των «πράσινων» (δικαστικά έξοδα προσφυγής στο CAS, ενδεχόμενη πληρωμή ρήτρας για τον Βλαχοδήμο), ενώ για κάποιο λόγο τα ΜΜΕ του Αλαφούζου χτυπούν αποκλειστικά τους «ερυθρόλευκους» λες και ο Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ υπήρξαν ή θα γίνουν ποτέ φίλοι! Λες και δεν έχουν τους ίδιους στόχους…
Λες και στο απίθανο σενάριο που ο Μαρινάκης βγει από το ποδοσφαιρικό κάδρο, οι Μελισσανίδης και Σαββίδης θ΄ αφήσουν τον Αλαφούζο ν΄ αλωνίζει. Σ΄ αυτό ελλοχεύει ο κίνδυνος τα επόμενα χρόνια να είναι ο Παναθηναϊκός ο φτωχός συγγενής των μεγάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου, πιθανότητα ισοπεδωτική πραγματικά. Ώστε να γίνει ομάδα συνοικιακού επιπέδου το σωματείο και με τη βούλα! Επί της παρούσας διοίκησης οι «πράσινοι» έχουν γίνει το εξιλαστήριο θύμα της καταπολέμησης της βίας.
Τα… κακά παιδιά που κάνουν μονίμως επεισόδια. Η μόνη ομάδα που τιμωρείται πραγματικά κι εξαντλητικά, έχοντας πάντοτε το κράτος απέναντί της. Η μόνη που βιώνει την πλήρη ανισονομία σε όλα τα επίπεδα. Υπό το πρόσχημα ότι πολεμά το κατεστημένο, ο Γιάννης Αλαφούζος έκανε τους προσωπικούς του εχθρούς, εχθρούς του Παναθηναϊκού! Και κανείς δεν μιλά… Ας δέρνονται ακόμη και στο χάντμπολ, όπως πέρυσι. Ας ρίχνονται φωτοβολίδες στη Βέροια και αναπτήρες στον Μπανανά!
Ποιός, όσο λεφτάς και να είναι, έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τον οπαδικό πυρήνα μίας ομάδας ως προσωπικό του στρατό; Μπορεί οι φίλαθλοι (οργανωμένοι και μη) να μην αισθάνονται έτσι και σίγουρα, συνειδητά, δεν είναι… Πώς αντιμετωπίζονται από την ίδια τη διοίκηση της ομάδας είναι το θέμα. Αν το έχουν καταλάβει αυτό είναι το δεύτερο και πότε θ΄ αντιδράσουν το τρίτο. Η μη νίκη σ΄ ένα ακόμη ντέρμπι δείχνει ότι το επίπεδο του συλλόγου έχει κατέβει. Ο πήχης είναι χαμηλά και μετά από κάθε στραβή όλο και κάποιο στοχευμένο δημοσίευμα θα προκύψει, με σκοπό ν΄ ανυψώσει το χαμένο ηθικό του κόσμου. Υπάρχει προκοπή έτσι;